Alas-diyes, pupunta sana ako sa Antipolo dahil Linggo naman at birthday ni Jano, kaso nag-reply siya nang binati ko na nasa binyagan silang mag-anak. Kaya, naglaba na lang ako at naglinis. Magpapahinga na rin dahil may pasok na naman kinabukasan.
Ala-una, kumatok ang landlady namin ni Eking, may kasama. Titingnan sana ang kuwarto. Nasabi ko na kasi na hanaggang Oct. 13 na lang kami kasi lilipat na ang pamangkin ko sa Bicol.
Noong isang gabi, narinig ko sa usapan nila ng Tita Aileen niya na dito na uli siya. Tatapusin niya na lang ang course nia dito sa ACLC-Paco. Natuwa naman ako dahil pinagkatiwalaan niya pa rin ako. Makakatulong din ito sa plano kong mag-aral uli. Kahit paano ay nakakatipid ako dahil sa binibigay na budget sa amin ni Ate Ningning. Kaya, lang madadagdagan ang trabaho ko. Isasakripisyo ko ang mga advocacy ko para madevelop ko ang talents ng mga estudyante ko. Pwede rin, gagawin ko na lang tuwing weekdays ng hapon.
..tungkol sa buhay ng simpleng tao na may payak na pangarap, ngunit may kumplikadong buhay na pinatatatag ng mga masasalimuot at magagandang pangyayari at karanasan..
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento