Disyembre 1-7, 2013

 Disyembre 1, 2013

    Pasado alas-diyes ng umaga ngayong araw, nag-text si Emily. Sabi niya:"Froi, pdi hatid q n c ion martes..." Nalungkot akong bigla. Parang hindi pa ako handa na kunin siya dahil nag-aaral ako. Idagdag pa ang kaluguhan ng sitwasyon nina Jano sa Bautista. Nasa pangangalaga ni Mama si Courtney. Hindi ko alam kung kakayanin pa ni Mama ang mag-alaga ng isa pa. Financially, kakayanin ko.
    Nasabi niya sa akin na mangingibang-bayan na lang siya. Kaya, siguro ipapaubaya na niya sa akin si Ion. Mabuti naman iyon. Dapat nga nasa akin rin ang anak namin kung di niya lang kinuha. Ngayon naman ay sumusuko na siya physically and financially.
    Nag-reply ako. Sabi ko na ngayon na niya ihatid. Sinubukan ko lang siya. Baka sakaling sinusubukan niya lang ako. Pero, ilang oras ang nakalipas, nag-reply siya. Alas-4 na lang daw niya ihahatid. Wala akong magagawa. Dapat kong panindigan. Dapat maging masaya na ako dahil makakasama ko na lagi ang anak ko.
    Pasado alas-4, nakuha ko ha si Zillion. Nagkita kami sa Recto. Tapos, dumiretso na kami sa Antipolo. Awang-awa ako sa bata. Kahit parang alam na niya na sa akin na uli siya, nakakalungkot isipin na hindi pa rin buo ang pamilyang titirahan niya. Wala naman akong magagawa dahil di pa ako ready tanggapin ang nanay niya.
    Alas-7:30 nasa Bautista na kami. Natuwa si Mama nang makita si Ion. Huli nilang magkita ay noong kinuha siya ni Emily, Abril iyon. Handa daw siyang alagaan at patabain ang kanyang apo.


Disyembre 2, 2013

    Sinulit ko ang buong araw na kasama si Ion. Hindi naalis sa paningin ko aking anak. Pinagmasdan ko kung kaya niya na ba uling tumira sa Lola Enca niya at kay Courtney. Sumama nga kami sa paghatid sa kanya sa Day Care Center. Naglaro sila habang hinihintay ang guro. Napansin ko na pwede na siyang mawalay sa akin.
     Pasado alas-dos, pumunta kaming apat sa Cogeo. Ibinili ko si Mama ng electric airpot. Kailangan niya daw kasi. Tama naman, lalo ngayong kasama niya na ang anak ko.
     Iiwan ko na sana si Ion sa Gate 2, kaya lang ayaw niyang bumitaw sa akin. Kaya, sumama uli ako pauwi sa Bautista. Pasado 5:30 na ako nakatakas sa kanya. Nalungkot ako dahil kailangan ko siyang iwan. Naaawa ako sa kanya dahil alam kong magkakaroon siya ng negatibong ugali pag kinalakihan niya ang ganitong sitwasyon.
      Kinalma ko ang sarili ko. Dapat hindi ko siya dapat na iniisip para makatulog kaming pareho ng matiwasay. Alam ko naman na hindi siya pababayaan ni Mama.


Disyembre 3, 2013

      Masama ang pakiramdam ko maghapon. Masakit ang ulo ko. Idagdag pa ang sakit ng bagang ko. Mabuti na lang ay hindi ako masyado na-stress sa kasasaway. Siguro dahil naging busy sila sa summative test ko sa Math. Sa Filipino class ko naman, nagawa ko pa ring basahin sa kanila ang part 5 ng Lola Kalakal.

      Nag-text naman si Emily. Nagtanong siya kung ok si Ion. Kukunin daw niya on or before Pasko. Naitanong din kung may yaya at kung nasaan. Nang sinagot ko na nasa Bautista, hindi na nag-reply. Napahiya siguro. Akala niya makakaputa siya sa tirahan ko. Iyon ang gusto niya. Dumidiskarte. Hindi pa ako handang makisama sa kanya.


Disyembre 4, 2013

       Nag-aalamusal ako nang sumakit ang bagang ko. Ang tindi ng sakit na dulot nito. Nakakapraning. Parang binibiyak ang utak ko. Nawawala naman pagkalipas ng ilang minuto. Kaya, naligo ako para pumasok. Pero, habang naliligo ako, mas tumindi ang sakit. Halos, mamilit ako sa sakit. Kaya, nagdesisyon akong umabsent. Hindi ko kakayanin ang sakit kapagnsa school pa ako inatake.
       Natulog ako. Hindi rin ako makalabas para bumili ng gamot dahil hawak ni Eking ang susi. Baka di na ako makapasok. Mabuti at hindi na ito sumakit.
       Pasado ala-una na ako bumangon para kumain. Nag-instant sotanghon at tinapay na lang. Sana tuloy-tuloy na ang pananahimik ng cavities ko sa bagang. Gusto ko ng pumasok bukas.
     

Disyembre 5, 2013

       Pumasok na ako. Kaya lang nakatakda ngayon ang pagdala namin ng 40 Grade V pupils sa Pasay City Public Library. Ako ang isa sa dalawang naatasan na sumama. Wala si Sir Erwin, kaya kami ni Mam Diana ang nag-tandem. Ala-una pa naman. Nag-faculty meeting muna kami tungkol sa Christmas Party. Twelve-thirty pinapasok ang mga bata. At pagdating nila, pinili namin ang isasama.
       Enjoy naman ang story-telling. First time ko. Na-appreciate ko ang layunin ng City Hall sa activity na iyon. Sa tingin ko, nagustuhan din iyon ng mga bata, lalo na ang Section 1 kasi sila ang madalas kong kuwentuhan. Naisip ko nga, sana maranasan ko rin maging storyteller sa ganoong uri ng crowd. May bayad man o wala. Ang mahalaga ay maipakilala ko ang akda o mga akda ko.
       Alas-4 na kami nakabalik sa school. Nag-spelling na lang kami. Na-enjoy din naman nila.
       Pagkatapos ng kalse, saka ko naramdaman ang sikip ng dibdib ko. Parang nahihirapan akong huminga. Tapos, may runny nose pa ako. Napagod ako. Gusto ko na sanang makauwi ng maaga kaya lang kailangan ko pang mag-grocery. Na-trap pa ako sa matinding traffic. Buwisit talaga!
       Gayunpaman, masaya ako sa buong maghapon. Nakita kasi ako ng mga pupils kong babae, habang nag-aabang kami ng dyip na masasakyan pauwi kanina, na tinulungan ko ang matandang babae. Una, tinanggal ko ang aso na kumahahol sa kanya. Maliit na lahi lang ng aso iyon na nakatali sa may daanan, pero natatakot siya. Tapos, maya-maya, hindi ha naman siya makatawid. Nagsabi siya na tulungan ko siyang itawid, kaya itinawid ko siya. Kinantiyawan ako ng mga bata. Ang bait ko daw. Naalala nila si Lola Esme sa kuwento ko. Nakakatuwa, parang nangyari ang mga gusto kong gawin.


Disyembre 6, 2013

Maaga akong nakarating ng school, kaya mayroon pa akong oras para makipagkuwentuhan. Inuna kong puntahan ang room ni Mam Sharon. Inimbita ko ang sarili ko sa Christmas Party nila. He he.

Sunod, si Mareng Lorie. Pinag-usapan namin ang health ko. Sabi niya huwag akong magpakapagod. Nakita niya pa ang post kong pictures sa story-telling session kahapon. Tapos, nabanggit ko ang tungkol sa exchange gift ng grupo namin.

Last, si Mam Diana ang kausap ko. Tungkol sa kanyang contract as casual employee ang usapan namin.

Then, nag-concentrate na ako sa pag-prepare ko ng flaglets na gagamitin namin sa Math Olympics, habang hinihintay ko ang pagpasok ng mga pupils ko. Natapos ko naman bago sila dumating. Nakapag-check pa ako ng activity sheets nila.

Nagturo ako ng Kinds of Angles at nagpa-activity. Nabigyan ko rin sila ng mga ideya at inspirasyon sa pag-aaral. Sabi ko, swerte ng iba sa kanila dahil natuturuan sila ng mga magulang nila. Iyong hindi, ay malas. Iresponsahle ang mga magulang na hindi natututuan ang anak nila, gaya ko. Sinabi ko sa kanila na iresponsable din akong magulang dahil hindi ko natututuan ang mga sarili kong anak. Mas natuturuan ko pa nga sila. Sana naunawaan nila ang nais kong ipahiwatig.

Nagkaroon ng lagumang pagsusulit ang Section 1. Habang sinasagutan nila ang mga tanong, tinatanong nila ako. Kaya, nakapagbahagi ako ng kapirasong buhay ko. Naikuwento ko sa kanila na sakitin ako dahil noong kabataan ko ay dumanas ako ng hirap ng buhay. Naging hardinero. Naging mangingisda. Sana nakapagbigay din ako ng inspirasyon.

Bago pa ako lumabas, kinuwentuhan ko pa sila ng part 5 ng Sir Gallego. Bitin na naman daw. Sabi ko, mahaba pa ang istorya kaya marami pa silang aabangan. Nakaka-flatter naman dahil nagugustuhan nila ang mga kuwento ko.

Nagalit ako sa MTAPpers ko dahil antatagal kumilos. Nakaupo na ako pero sila parang hindi interesado. Kaya, sinabi ko sa kanila na bahala na sila. Ayoko na mag-train.

Pag-uwi ko, inihanda ko ang mga ipapadala ko sa L300 para kay Mama. Nilimas ko angnlaman ng ref. Binalot ko ang electric stove at frying pan. Tinalian ko ang box ng DVD player, pagkatapos kong ilagay doon ang mga laruan ni Ion, ref magnet, light bulb, etc. Para akong maglilipat ng bahay.

Habang hinihintay ko ang pagdating ni Jano, nakipag-chat ako sa isang magulang na ang anak ay biktima ng bullying. Parang nahiya ako dahil hindi ko agad naaksyunan kanina. Naipabaranggay muna ng magulang ang bully, bago ko sila nakausap. Ang balak ko sana ay sa Monday ko pa kakausapin ang magulang ng nanapak. Gayunpaman, naipaliwanag ko ang labis kong paghahangad na maging magkakaibigan ang mga magkaklase. Nagpaumanhin naman ang ina sa abala niya sa akin.

Nakuha nina Jano ang mga gamit bago mag-alas diyes ng gabi. Hindi ako sumabay kasi di naman sila bibiyahe bukas. Sayang ang pamasahe. Bukas na lang ako pupunta, after ng klase ko sa CUP.


Disyembre 7, 2013

Napuyat ako kagabi. Alas-dos y medya ay dilat na dilat pa ako. Para akong nakabato. Andami-dami ko tuloy ideas na naisip para sa KAMAFIL at GES Math Club. Naisip ko rin baka iniisip ako ni Epr. Binibiro ko kasi sila ni Bee na gusto ko ng mamatay dahil ayaw ko kagpa-checkup ng lungs ko. Sineryoso nila.

Kaya naman, mabigat ang ulo ko nang pumasok ako. Nakakatamad. Tapos, wala pa akong kausap. Wala si Mam Julie. Ayaw ko naman kausap si Mirando dahil wala naman akong panama sa mga activities niya. Mabuti nga ay dumating na ang professor namin sa Legal Aspects of Education. Nagturo na siya.

Mahusay siya. Palibhasa Ph D. na at kung saan-saan nagtuturo, like La Salle at Ateneo. Taga-UP kasi kaya fluent magsalita ng English. Nakakailibs. Andaming alam. Natuto agad ako. Kaya lang baka, high standard. Need pa naming gumawa ng research paper as requirement of the subject. Mabuti groupings naman, kaya di masyado hassle.

Ang lamig sa Moot Court, kung saan kami nagklase. Nakakanginig ng buto. Mabuti naka-long sleeves polo ako. More than two hours din kaming gininaw. Hindi rin pala maganda ang masyadong malamig. Nakakawala din ng concentration.

Kay nag-report na sa Advanced Administration and Supervison. Dalawa. Negative ang reactions ni Dr. Bal'Oro. I agree. Di marunong mag-report. Sana pag ako na ay di naman ako mapulaan ng prof. Sabagay, sanay na ako sa reporting. Since college days, mahusay lagi ang report ko. I act as a teacher kasi, not a reader. Mabuti pa ang reporter sa next subject, alam niya ang sinasabi niya, kahit may kodigo.

Maaga ding natapos ang report sa Current Issues. Kaya nakauwi kami ng maaga.

Agad akong umuwi ng Bautista. Dumaan lang ako sa Puregold para bumili ng biscuit in a plastic box. Saka ako nag-LRT. Grabe, naranasan ko uli ang lastikman style na pagsakay ng train. Andaming pasahero. Halos, magkadikit na ang mga puwet at ari namin.

Pasado alas-8 ako nakauwi ng Bautista. Na-miss ako ni Ion. Tuwang-tuwa ng makita ako. Kaso, maaga kaming natulog dahil puyat ako kagabi.